Door Marlies Vink - De afgelopen maanden stond ik voor mijn gevoel weer helemaal stil. Meestal ben ik daar niet zo blij mee, maar inmiddels weet ik wat er dan aan de hand is: 'stiekem' is er van alles gaande waar ik mijn vinger niet op kan leggen.
Ik hoorde iemand het verschil uitleggen tussen 'leren' en 'ontwikkelen'. Leren is van buiten naar binnen: je zuigt als het ware informatie, kennis en kunde van buiten je in je op. Ontwikkelen gaat precies andersom: van binnen naar buiten. Je brengt dat wat in jou zit de wereld in.
Het een kan niet zonder het ander, net als met de ademhaling. Zonder inademing valt er niets uit te ademen, krijg je geen zuurstof, kun je niet leven, En adem je teveel in, ga je vrij snel hyperventileren, en uiteindelijk kun je ook niet leven. Zoals bij alles in het leven: er is balans nodig om te gedijen.
Zo stond de afgelopen tijd bij mij dus in het teken van inademen, leren. Ik observeerde, las, ervoer en nam in me op. Dat ik de neiging heb om dat als stilstaan te bestempelen, zegt wel iets over hoe we zijn opgevoed in onze maatschappij van rennen, doorzetten, kom op en tandje erbij. Actie is positief, wordt gezien als 'goed'. Stilzitten is slecht, daar wordt niemand beter van.
Maar zie daar: een week geleden kwam er opeens weer iets uit mij! Een nieuw idee, waar ik ontzettend veel energie van krijg. Ik stuurde een mail, kreeg vrijwel meteen een positieve reactie en de wind kwam onder mijn vleugels. Lekker! (Ja, inderdaad, ik geniet als extravert persoon dus meer van deze fase..).
Zullen we met z'n allen gewoon iets meer bewustzijn én waardering brengen naar de fase van het inademen?
Marlies Vink
... heeft als missie Energiebewustzijn te integreren in ouderschap en onderwijs. Haar motto: de kinderen hebben geen probleem, het is de omgeving die de problemen maakt. Als 'spreekbuis van de kinderen' zorgt ze ervoor dat de omgeving de kinderen beter gaat begrijpen. Dat geeft ontspanning, ruimte én plezier!
Vind haar op meemetmarlies.nl
Reactie plaatsen
Reacties